ค่ายพัฒนาศักยภาพเด็กเยาวชน “ท้องถิ่นเพื่อน้อง”

ความภูมิใจ

เรามีความภูมิใจในตนเอง เรามีข้อดี ในตัวเอง เราสามารถทำความดีได้  ช่วยเหลือคนอื่นได้  ภูมิใจจากสิ่งที่ตนเองมีและภูมิใจจากสิ่งที่ตนเองได้ทำ

การผ่านการอบรม

พี่ถามเพื่อประเมินต้นทุนของน้องๆว่ามีต้นทุน  ต้นบุญ มากน้อยแค่ไหน  การผ่านการอบรมก็เป็นต้นทุนอีกอย่างหนึ่ง  ทำให้เรารู้ว่าเราเองก็มีดี  น่าสนใจทำไมเราได้รับเลือกให้เข้ารับการฝึกอบรม

ประโยชน์ที่ได้รับ

สามารถนำความรู้ที่ได้ไปใช้กับตัวเอง…และจะดีกว่านี้ไหมถ้าการอบรมแล้วทำให้เกิดประโยชน์ต่อคนอื่นๆ

การไปช่วยคนอื่นดีอย่างไรถ้าเราสามารถทำประโยชน์ให้กับคนอื่นมากกว่าคนใกล้ตัวได้หรือไม่(ได้)

เยาวชนในพื้นที่ได้เข้ามาแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับประสบการณ์ในการทำงานการก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำ

จอนนี่

สมัยอยู่ มัธยมที่ 3 ได้เป็นตัวแทนโรงเรียนเข้าร่วมกิจกรรมอบรมกับองค์การแชร์ กับกลุ่มกะเทยที่ ไกรลาสรีสอร์ท และหลังจากนั้นก็ได้เข้ามาช่วยงาน  เมื่อก่อนไม่กล้าพูดไมโครโฟน กลัว กังวล  กลัวการจับจ้องจากเพื่อนๆ แต่ทุกวันนี้รู้สึกดีใจที่พูดไปแล้วที่มีเพื่อนฟัง เวลาที่ตนเองพูด โดยบทบาทแรกๆ ที่ได้รับมีบทบาทในการแจกกระดาษ  เล่นเกมส์ และปัจจุบันได้เป็นแกนนำเยาวชนในระดับตำบล  ถ้าไม่ได้มาเข้าร่วมกิจกรรมก็คงเป็นเด็กตามบ้าน เล่นเกมส์   อีกบทบาทคือเป็น  อสม.  เป็นคณะทำงานในการจัดทำกิจกรรมสานฝันพลังเด็ก เป็นคณะทำงานเด็กตำบลหัวนา

อยากจะบอกน้องๆว่าไม่ต้องกลัว  เราต้องก้าวข้ามความกลัว  กล้าฝึกประสบการณ์  พัฒนาตนเอง

 แขก

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่แขกได้มีประสบการณ์ในการทำงานให้กับน้องเยาวชนได้รับฟัง  ซึ่งก่อนถึงทุกวันนี้ พี่แขกก็เป็นเด็กเยาวชนคนหนึ่ง ไม่แตกต่างจากวัยรุ่นในหมู่บ้าน เยาวชนนักเลง ตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก  ติดยา  เรียนหนังสือไม่จบเพราะมีเรื่องทะเลาะวิวาท ไปตีลูกครู และเข้าเรียนต่อที่ กศน.   ไม่รู้ว่าชีวิตตัวเองจะใช้อย่างไร  ความเท่ห์คือการขับรถ

หลังจากได้เข้าค่าย  ครั้งแรกไปเข้าค่ายและเจอกับเจ้าหน้าที่ มสป. คุณบุญถม รู้สึกสนุก เพราะจากการใช้ชีวิตปกติ  ได้เจอเพื่อใหม่  ได้เห็นประสบการณ์ชีวิตอีกแบบที่ไม่เหมือนกันเพื่อนที่บ้านเรา

ได้รับการอบรมกับองค์การแชร์ เรื่องเอดส์  ถุงยางอนามัย  การคุมกำเนิด รู้สึกสนุกเพราะเป็นเรื่องที่คนทั่วไปก็ไม่ได้เรียนกันตามบ้าน โรงเรียน  ได้เจอประสบการณ์ใหม่ ๆ  เพื่อนใหม่ๆ  จากการเป็นผู้เข้าร่วมก็พัฒนาตนเองเป็นแกนนำ เพราะพี่ๆเห็นความสามารถ ( เขาบอกว่าพี่มึน) ได้เปลี่ยนแนวความคิดในการดำเนินชีวิต  จากเอามือบิดรถมอเตอร์ไซด์มาจับไมด์  จากที่เคยใช้ปากด่าคนอื่นๆ ก็มาพูดเรื่องดีๆ ได้เป็นแกนนำเยาวชนในระดับต่างๆ ทั้งระดับตำบล ระดับอำเภอ ระดับจังหวัด  จนได้เข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่ใน  มสป. ประสานงาน รู้สึกดีที่ตนเองได้มีโอกาสในการทำประโยชน์ให้กับคนอื่นๆ รู้สึกดีใจที่เห็นน้องๆ ทุกคน หมดรุ่นของพี่แขกแล้วก็ยังมีน้องๆ รุ่นต่อๆไป  

กล้วย

 ตอนนี้กล้วยเรียน ม. 5 โรงเรียนเขมราฐพิทยาคม แรกเริ่มเดิมที่ก็ได้รู้จักพี่ถม และพ่อสำลี  เริ่มตั้งแต่  ป. 5 จนถึง ม.5 พัฒนาการจากที่เคยเอาไมด์ทิ้ง มอบ แต่คิดว่าเราสามารถลองได้ พัฒนาได้ และเริ่มพัฒนาตนเอง และชินกับการถือไมด์